Παρασκευή 19 Μαρτίου 2010

Εμείς, οι άνθρωποι και οι ξένες γλώσσες!

Η αλήθεια είναι οτι ποτέ μου δε γουστάρισα τα Αγγλικά......
Με έστελναν οι γονείς μου επι 7 χρόνια και εγώ βαρέθηκα και δεν έκανα τίποτα....
Δεν έμαθα ποτέ σύνταξη Αγγλικών αν και ήξερα αρκετές λέξεις...
Μέχρι σήμερα δεν με είχαν χρειαστεί ποτέ τα αγγλικά εκτός απο τον υπολογιστή που δε χρησιμοποεί συνήθως φράσεις αλλά λέξεις ορολογίας........Και στη τελική άλλο να διαβάζεις κάτι και άλλο να ακούς κάτι....
Ε λοιπόν να που χρειάστηκα ...Γιατι επέλεξα να βγώ στο εξωτερικό...!
Εκεί έπαθα πολιτισμικό σόκ και είδα μια άλλη πραγματικότητα....
Εκεί είδα πολλούς ανθρώπους ....Εδω στην Ελλάδα δυστηχώς βλέπω πολλά άψυχα πράματα που μοιάζουν με ανθρώπους....
Εκεί κατάλαβα οτι εμένα με κοροιδεύουν εδώ ......Το ήξερα δηλαδή...Αλλά νόμιζα οτι αυτή η κατάσταση είναι σε όλο το κόσμο.....!!!
Εκεί λοιπόν δεν είναι.......!
Άνθρωποι ευγενικοί....'Ανθρωποι εξυπηρετικοί.....Πάνω απ όλα άνθρωποι....Ζούνε σαν άνθρωποι...Γιατι τους κυβερνάνε άνθρωποι .....Και αν αυτοί οι άνθρωποι είχαν ήλιο σαν την Ελλάδα, θα ήταν σίγουρα πρώτοι σε όλο το σύμπαν..........!
Αυτοί λένε οτι δε ζούν τέλεια αλλά οτι θέλουν και παραπάνω....Εγώ τους έλεγα να είναι περήφανοι που παραμένουν άνθρωποι......!


Κορυφαία σκηνή .....Φτάνουμε Ελλάδα στο Βενιζέλος και ρωτάμε πως πάμε για τα μετρό(ΒορειοΕλλαδίτες βλέπετε, δε ξέραμε που είναι το μετρό).....Βλέπω μια γυναίκα που κρατούσε μια τσάντα και τη ρωτάω ευγενικότατα(Συνηθισμένος απο το εξωτερικό):Συγνώμη!Απο που θα πάμε για το μετρό;;;;;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:Δε μας παρατάς ρε αγοράκι μου , κουβαλάω και τα βάρη τώρα......



ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ !


  • Οτι πιο πολύ που έχω μετανιώσει στη ζωή μου ως τώρα είναι οτι δεν έμαθα τέλεια Αγγλικά..........